اين داستان را سه سال پيش نوشته بودم، ولي يادم رفته بود بياورم! ديروز توي كاغذهاي باطله گيرش آوردم، اگر به درد مي‏خورد، چاپش كن.

***

چه مي‏خواستم بگويم؟ براي آدم كه هوش و حواس نمي‏ماند ... آها ... يادم آمد، جريان اين است كه ارادتمند دو سه سال است كه حافظه ام را از دست داده ‏ام و از رجال قوم هم فراموشكارتر شده ‏ام. مثلاً سه سال پيش تصميم گرفتم زن بگيرم. والده و مالده را راه انداختيم رفتيم يك دختر خانمي را براي همسري انتخاب كرديم. چند روز بعد رفتيم محضر و عقد ازدواج را بستيم و قرار شد شب جمعة بعدش عروسي كنيم، ولي شايد باور نكنيد كه حقير يادم رفت كه شب جمعه بايد عروسي كنم! و روي همين اصل خانوادة عروس با دلخوري تمام از دست من شاكي شدند و طلاق دخترك را گرفتند و نصف مهريه ‏اش را پرداختيم.